Pałac w Otwocku Wielkim, dawna siedziba rodu Bielińskich, to jedna z niewielu tak dobrze zachowanych siedzib magnackich na Mazowszu, wybudowana w stylu późnobarokowym. Pałac stanowił letnią rezydencję rodu, główna jego część powstała w latach 80-tych XVII wieku, zaś skrzydła dobudowano w latach 40-tych XVIII wieku.
Kształt oraz bogate dekoracje i rzeźby przypisuje się Tylmanowi z Gameren. Pałac jak wiele innych tego typu popadł w ruinę pod koniec XIX wieku, po wojnie odbudowano go wg projektu Jana Koszczyc – Witkiewicza i stał się on siedzibą domu poprawczego dla dziewcząt, następnie w latach 70-tych przejął go Urząd Rady Ministrów i odrestaurował. Udostępniano do sporadycznie do zwiedzania, a w stanie wojennym internowany był Lech Wałęsa. Na szczęście w 2004 roku pałac stał się oddziałem Muzeum Wnętrz Muzeum Narodowego w Warszawie i teraz wszyscy mają możliwość go zwiedzić (do czasu aż odbiorą go spadkobiercy, bo od 2009 roku jest już wyrok dla nich korzystny, a Skarb Państwa kilkakrotnie już się od tej decyzji odwoływał).
W pałacu można podziwiać trzy Sale Freskowe: Sala Morska, Ruin Rzymskich i Sala Horacego. Pierwotnie freski były zarówno na ścianach jak i na sufitach, jednak po znoszeniach ostały się jedynie freski ścienne. We wnętrzach jest ekspozycja mebli i obrazów ze zbiorów Muzeum Narodowego. Wokół pałacu, zbudowanego na sztucznej wyspie, jest piękny park, idealny na letnie spacery. Wejście do parku jest darmowe, zaś zwiedzanie pałacu z przewodnikiem od kwietnia do października to koszt ok. 10zł.
