Zamek w Kórniku był na naszej liście "do zobaczenia" od bardzo dawna. Bartek bardzo chciał tam pojechać ze względu na legendę o Białej Damie, bo jak mówił u Czarnej Damy w Janowcu już byliśmy. Rok temu wracając z Pol'and'Rock i Niemiec mijaliśmy Kórnik niestety w poniedziałek, kiedy to muzeum jest nieczynne. W związku z tym, planując w tym roku trasę powrotną, tak to przeprowadziliśmy aby zamek był otwarty dla zwiedzających.
Nie jest to może najbardziej okazały zamek w jakim byliśmy, ale ma swój niezaprzeczalny urok. We wnętrzach jest wiele wartościowych eksponatów, pięknie urządzone komnaty z dbałością o szczegóły. Piękna jest sala w stylu mauretańskim, a duże wrażenie robią też witraże.
Początki zamku sięgają średniowiecza, a jego obecny kształt pochodzi z połowy XIX wieku. Pierwszy udokumentowane wzmianki dotyczące budowy zamku - kontrakt z cieślą Mikołajem pochodzą z 1426 r. Budowa została ukończona prawdopodobnie ok. 1430 r. i została posadowiona na bagiennej wyspie. Zamek otoczony była fosą, dostęp do niego był możliwy jedynie przez most zwodzony oraz spuszczaną okutą kratę. Do dziś z tego okresu zachowały się stare mury i piwnice zamku. Zamek należał do historycznych rodów Górków i Działyńskich. I to właśnie z rodu Działyńskich pochodzi Teofila - słynna Biała Dama. Zanim Teofila została okrzyknięta Białą Damą to za życia bardzo dbała o Kórnik. Przebudowała go, stworzyła piękny ogród i szkółkę roślin, dbała o rozwój kulturalny okolicy.
11 lipca 2011 roku obiekt uznany został za Pomnik Historii Polski.
Oprócz zamku można zwiedzić również wozownię gdzie eksponowane są wozy sypialniane. A jeśli macie więcej czasu możecie popłynąć w rejs po jeziorze Kórnickim, przystań znajduje się naprzeciwko zamku.
Jadąc do zamku możecie zaparkować po lewej stronie tuż przy przystani lub wjechać bezpośrednio na teren zamku - kawałek dalej po prawej stronie. my zaparkowaliśmy bezpośrednio pod zamkiem, gdzie kosztowało nas to 10zł opłaty jednorazowej.
A tu legenda o Białej Damie (cyt. Wikipedia)
W XIX w. wśród okolicznej ludności zaczęto opowiadać, że krótko przed północą Teofila schodzi z portretu i przechodzi na taras zamkowy. Następnie o północy do zamku przyjeżdża rycerz na czarnym koniu, który zabiera ją na przejażdżkę po parku. W ten sposób Teofila podobno pokutuje za rozebranie zameczku myśliwskiego Górków nad jeziorem Kórnickim, w którym diabły strzegły skarbów rodu Górków. Opowieść ta, przekazana przez XIX-wiecznego burgrabiego zamku Józefa Rychtera, utrzymała się do dzisiaj i dała początek legendzie o najsłynniejszym polskim duchu – Białej Damie.
